садо́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. садо́ўніцкі садо́ўніцкая садо́ўніцкае садо́ўніцкія
Р. садо́ўніцкага садо́ўніцкай
садо́ўніцкае		 садо́ўніцкага садо́ўніцкіх
Д. садо́ўніцкаму садо́ўніцкай садо́ўніцкаму садо́ўніцкім
В. садо́ўніцкі (неадуш.)
садо́ўніцкага (адуш.)		 садо́ўніцкую садо́ўніцкае садо́ўніцкія (неадуш.)
садо́ўніцкіх (адуш.)
Т. садо́ўніцкім садо́ўніцкай
садо́ўніцкаю		 садо́ўніцкім садо́ўніцкімі
М. садо́ўніцкім садо́ўніцкай садо́ўніцкім садо́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

садо́ўніцкі садо́внический; садо́вничий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садо́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да садоўніцтва, садоўніка. Садоўніцкі інвентар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садо́ўніцтва, -а, н.

1. Занятак садоўніка, майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як гадіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. садо́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па доглядзе за садам і вырошчванні садовых раслін.

|| ж. садо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. садо́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садо́внический садо́ўніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садо́вничий садо́ўніцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садово́дческий

1. садо́ўніцкі;

2. садаво́дчы; см. садово́дство.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)