садзе́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто садзейнічае, дапамагае, спрыяе каму-, чаму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садзе́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. садзе́йнік садзе́йнікі
Р. садзе́йніка садзе́йнікаў
Д. садзе́йніку садзе́йнікам
В. садзе́йніка садзе́йнікаў
Т. садзе́йнікам садзе́йнікамі
М. садзе́йніку садзе́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

садзе́йнік м. соде́йствователь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садзе́йнік, ‑а, м.

Той, хто садзейнічае каму‑, чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)