саджо́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саджо́нік саджо́нікі
Р. саджо́ніку саджо́нікаў
Д. саджо́ніку саджо́нікам
В. саджо́нік саджо́нікі
Т. саджо́нікам саджо́нікамі
М. саджо́ніку саджо́ніках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саджо́нік, ‑а, м.

Абл. Саджаны лес. Каспар развітаўся з.. [дактарамі], і каламажка неўзабаве схавалася за ліпавым саджонікам. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)