садаво́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
садаво́дчы |
садаво́дчая |
садаво́дчае |
садаво́дчыя |
| Р. |
садаво́дчага |
садаво́дчай садаво́дчае |
садаво́дчага |
садаво́дчых |
| Д. |
садаво́дчаму |
садаво́дчай |
садаво́дчаму |
садаво́дчым |
| В. |
садаво́дчы (неадуш.) садаво́дчага (адуш.) |
садаво́дчую |
садаво́дчае |
садаво́дчыя (неадуш.) садаво́дчых (адуш.) |
| Т. |
садаво́дчым |
садаво́дчай садаво́дчаю |
садаво́дчым |
садаво́дчымі |
| М. |
садаво́дчым |
садаво́дчай |
садаво́дчым |
садаво́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
садаво́дчы садово́дческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
садаво́дчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да садаводства, звязаны з ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
садаво́дства, -а, н.
1. Развядзенне садоў як галіна раслінаводства.
2. Асобная гаспадарка, занятая развядзеннем садовых культур.
|| прым. садаво́дчы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
садаво́дскі, см. садаво́дчы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
садаво́дскі, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і садаводчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
садово́дческий
1. садо́ўніцкі;
2. садаво́дчы; см. садово́дство.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)