сагіта́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сагіта́льны |
сагіта́льная |
сагіта́льнае |
сагіта́льныя |
| Р. |
сагіта́льнага |
сагіта́льнай
сагіта́льнае |
сагіта́льнага |
сагіта́льных |
| Д. |
сагіта́льнаму |
сагіта́льнай |
сагіта́льнаму |
сагіта́льным |
| В. |
сагіта́льны (неадуш.)
сагіта́льнага (адуш.) |
сагіта́льную |
сагіта́льнае |
сагіта́льныя (неадуш.)
сагіта́льных (адуш.) |
| Т. |
сагіта́льным |
сагіта́льнай
сагіта́льнаю |
сагіта́льным |
сагіта́льнымі |
| М. |
сагіта́льным |
сагіта́льнай |
сагіта́льным |
сагіта́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сагіта́льны анат. сагитта́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сагіта́льны, ‑ая, ‑ае.
Які дзеліць цела ўздоўж на правую і левую палавіны. Сагітальны разрэз галавы.
[Ад лац. sagitta — страла.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сагитта́льный анат. сагіта́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)