сагі́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сагі́б сагі́бы
Р. сагі́ба сагі́баў
Д. сагі́бу сагі́бам
В. сагі́ба сагі́баў
Т. сагі́бам сагі́бамі
М. сагі́бе сагі́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сагі́б м. саги́б, саи́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сагі́б,

Назва знатнай асобы, а таксама еўрапейца ў Індыі; пан.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саі́б, см. сагі́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саги́б сагі́б, -ба м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)