сабе́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабе́с
Р. сабе́са
Д. сабе́су
В. сабе́с
Т. сабе́сам
М. сабе́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сабе́с, -а, м.

1. Скарачэнне: сацыяльнае забеспячэнне.

Органы сабеса.

2. Установа, якая займаецца пытаннямі сацыяльнага забеспячэння.

Здаць дакументы ў с.

|| прым. сабе́саўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабе́с м. (сацыя́льнае забеспячэ́нне) собе́с (социа́льное обеспе́чение)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабе́с, ‑а, м.

1. Сацыяльнае забеспячэнне.

2. Назва ўстановы, якая займаецца пытаннямі сацыяльнага забеспячэння. Накіраваць дакументы ў сабес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

собе́с (социа́льное обеспе́чение) сабе́с, -су м. (сацыя́льнае забеспячэ́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)