сабата́жніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сабата́жніцкі сабата́жніцкая сабата́жніцкае сабата́жніцкія
Р. сабата́жніцкага сабата́жніцкай
сабата́жніцкае
сабата́жніцкага сабата́жніцкіх
Д. сабата́жніцкаму сабата́жніцкай сабата́жніцкаму сабата́жніцкім
В. сабата́жніцкі (неадуш.)
сабата́жніцкага (адуш.)
сабата́жніцкую сабата́жніцкае сабата́жніцкія (неадуш.)
сабата́жніцкіх (адуш.)
Т. сабата́жніцкім сабата́жніцкай
сабата́жніцкаю
сабата́жніцкім сабата́жніцкімі
М. сабата́жніцкім сабата́жніцкай сабата́жніцкім сабата́жніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабата́жніцкі сабота́жнический

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабата́жніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабатажу, сабатажніка. Сабатажніцкія дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабата́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца сабатажам.

|| ж. сабата́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. сабата́жніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабота́жнический сабата́жніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)