сабалёвы гл. собаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабалё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сабалё́вы сабалё́вая сабалё́вае сабалё́выя
Р. сабалё́вага сабалё́вай
сабалё́вае		 сабалё́вага сабалё́вых
Д. сабалё́ваму сабалё́вай сабалё́ваму сабалё́вым
В. сабалё́вы (неадуш.)
сабалё́вага (адуш.)		 сабалё́вую сабалё́вае сабалё́выя (неадуш.)
сабалё́вых (адуш.)
Т. сабалё́вым сабалё́вай
сабалё́ваю		 сабалё́вым сабалё́вымі
М. сабалё́вым сабалё́вай сабалё́вым сабалё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабалёвы соболи́ный, собо́лий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабалёвы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра собаля. Сабалёвая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́баль, -я, мн. -і, -яў, м.

Драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам бурага колеру, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. сабалёвы, -ая, -ае, сабалі́ны, -ая, -ае і со́балевы, -ая, -ае.

Сабалёвая шапка.

Сабаліныя бровы (перан.: густыя, цёмныя, шаўкавістыя; нар.-паэт.). Собалевы след.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́болевый

1. со́балевы;

2. (сделанный из меха соболя) сабалёвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

собо́лий и соболи́ный сабалі́ны, со́балеў; (сделанный из меха соболя) сабалёвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)