сабады́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сабады́ла
Р. сабады́лы
Д. сабады́ле
В. сабады́лу
Т. сабады́лай
сабады́лаю
М. сабады́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабады́ла ж., бот., фарм. сабади́лла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабады́ла, ‑ы, ж.

Расліна сямейства лілейных, настойка і адвар насення якой выкарыстоўваюцца супраць паразітаў жывёл і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабади́лла бот., фарм. сабады́ла, -лы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)