саа́мскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саа́мскі |
саа́мская |
саа́мскае |
саа́мскія |
| Р. |
саа́мскага |
саа́мскай саа́мскае |
саа́мскага |
саа́мскіх |
| Д. |
саа́мскаму |
саа́мскай |
саа́мскаму |
саа́мскім |
| В. |
саа́мскі (неадуш.) саа́мскага (адуш.) |
саа́мскую |
саа́мскае |
саа́мскія (неадуш.) саа́мскіх (адуш.) |
| Т. |
саа́мскім |
саа́мскай саа́мскаю |
саа́мскім |
саа́мскімі |
| М. |
саа́мскім |
саа́мскай |
саа́мскім |
саа́мскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
саа́мскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да саамаў, які належыць, уласцівы, ім. Саамская мова. Саамскі быт, Саамскія песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саа́мы, -аў, адз. саа́м, -а, м.
Народ, які насяляе Кольскі паўвостраў, а таксама поўнач Фінляндыі, Нарвегіі і Швецыі.
|| ж. саа́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.
|| прым. саа́мскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саа́мский саа́мскі;
саа́мский язы́к саа́мская мо́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)