рэ́чыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́чыцкі рэ́чыцкая рэ́чыцкае рэ́чыцкія
Р. рэ́чыцкага рэ́чыцкай
рэ́чыцкае		 рэ́чыцкага рэ́чыцкіх
Д. рэ́чыцкаму рэ́чыцкай рэ́чыцкаму рэ́чыцкім
В. рэ́чыцкі (неадуш.)
рэ́чыцкага (адуш.)		 рэ́чыцкую рэ́чыцкае рэ́чыцкія (неадуш.)
рэ́чыцкіх (адуш.)
Т. рэ́чыцкім рэ́чыцкай
рэ́чыцкаю		 рэ́чыцкім рэ́чыцкімі
М. рэ́чыцкім рэ́чыцкай рэ́чыцкім рэ́чыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́чыцкі ре́чицкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэ́чыцкі раён Ре́чицкий райо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ре́чицкий рэ́чыцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ре́чицкий райо́н Рэ́чыцкі раён.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)