Рэх 1 ’паласа раллі або сенажаці’ (Яшк.). Гл. прарэх, урэх.
Рэх 2 ’ляшчына звычайная’ (маг., Кіс. 41). Гл. арэх.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прарэ́х, -а, мн. -і, -аў, м. і прарэ́ха, -і, ДМ -рэ́се, мн. -і, -рэх, ж.
1. Дзірка на адзенні ці ў іншым прадмеце з тканіны.
Кішэнь з прарэхам.
2. перан. Недахоп, недагляд (разм.).
Прарэхі ў кіраўніцтве.
3. Пярэдні разрэз у штанах.
|| памянш. прарэ́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м. (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)