рэ́феры, нескл., м.

У некаторых спартыўных спаборніцтвах: тое, што і суддзя (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэферы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. рэферы́ рэферы́
Р. рэферы́ рэферы́
Д. рэферы́ рэферы́
В. рэферы́ рэферы́
Т. рэферы́ рэферы́
М. рэферы́ рэферы́

Іншыя варыянты: рэ́феры.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́феры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. рэ́феры рэ́феры
Р. рэ́феры рэ́феры
Д. рэ́феры рэ́феры
В. рэ́феры рэ́феры
Т. рэ́феры рэ́феры
М. рэ́феры рэ́феры

Іншыя варыянты: рэферы́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́феры́ нескл., м., спорт. ре́фери́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́феры, нескл., м.

Суддзя ў спартыўных спаборніцтвах.

[Англ. referee.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ре́фери́ спорт. рэ́феры́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэферы́раваць ​1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) рэферат, кароткі выклад чаго‑н. Рэферыраваць кнігу.

рэферы́раваць ​2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Выконваць абавязкі рэферы, судзіць у спартыўных спаборніцтвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)