рэфера́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфера́тны рэфера́тная рэфера́тнае рэфера́тныя
Р. рэфера́тнага рэфера́тнай
рэфера́тнае		 рэфера́тнага рэфера́тных
Д. рэфера́тнаму рэфера́тнай рэфера́тнаму рэфера́тным
В. рэфера́тны (неадуш.)
рэфера́тнага (адуш.)		 рэфера́тную рэфера́тнае рэфера́тныя (неадуш.)
рэфера́тных (адуш.)
Т. рэфера́тным рэфера́тнай
рэфера́тнаю		 рэфера́тным рэфера́тнымі
М. рэфера́тным рэфера́тнай рэфера́тным рэфера́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэфера́тны рефера́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфера́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэферата. Рэфератны агляд кніг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі выклад зместу кнігі, артыкула, даследавання, а таксама даклад з такім выкладам.

|| прым. рэфера́тны, -ая, -ае і рэфераты́ўны, -ая, -ае.

Рэфератыўны часопіс (які друкуе рэфераты навуковых публікацый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рефера́тный рэфера́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)