рэфарма́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфарма́цкі рэфарма́цкая рэфарма́цкае рэфарма́цкія
Р. рэфарма́цкага рэфарма́цкай
рэфарма́цкае		 рэфарма́цкага рэфарма́цкіх
Д. рэфарма́цкаму рэфарма́цкай рэфарма́цкаму рэфарма́цкім
В. рэфарма́цкі (неадуш.)
рэфарма́цкага (адуш.)		 рэфарма́цкую рэфарма́цкае рэфарма́цкія (неадуш.)
рэфарма́цкіх (адуш.)
Т. рэфарма́цкім рэфарма́цкай
рэфарма́цкаю		 рэфарма́цкім рэфарма́цкімі
М. рэфарма́цкім рэфарма́цкай рэфарма́цкім рэфарма́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэфарма́цкі ист. реформа́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфарма́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Гіст. Які мае адносіны да рэфармацыі. Рэфармацкія ідэі. Рэфармацкія войны.

2. Пратэстанцкі. Рэфармацкая вера. Рэфармацкая царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

евангелі́чна-рэфарма́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. евангелі́чна-рэфарма́цкі евангелі́чна-рэфарма́цкая евангелі́чна-рэфарма́цкае евангелі́чна-рэфарма́цкія
Р. евангелі́чна-рэфарма́цкага евангелі́чна-рэфарма́цкай
евангелі́чна-рэфарма́цкае		 евангелі́чна-рэфарма́цкага евангелі́чна-рэфарма́цкіх
Д. евангелі́чна-рэфарма́цкаму евангелі́чна-рэфарма́цкай евангелі́чна-рэфарма́цкаму евангелі́чна-рэфарма́цкім
В. евангелі́чна-рэфарма́цкі (неадуш.)
евангелі́чна-рэфарма́цкага (адуш.)		 евангелі́чна-рэфарма́цкую евангелі́чна-рэфарма́цкае евангелі́чна-рэфарма́цкія (неадуш.)
евангелі́чна-рэфарма́цкіх (адуш.)
Т. евангелі́чна-рэфарма́цкім евангелі́чна-рэфарма́цкай
евангелі́чна-рэфарма́цкаю		 евангелі́чна-рэфарма́цкім евангелі́чна-рэфарма́цкімі
М. евангелі́чна-рэфарма́цкім евангелі́чна-рэфарма́цкай евангелі́чна-рэфарма́цкім евангелі́чна-рэфарма́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

реформа́тский рэфарма́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)