рэтыра́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэтыра́да
Р. рэтыра́ды
Д. рэтыра́дзе
В. рэтыра́ду
Т. рэтыра́дай
рэтыра́даю
М. рэтыра́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэтыра́да ж., воен., уст., в разн. знач. ретира́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэтыра́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Уст.

1. Адступленне войск.

2. Умацаванае месца (у крапасных збудаваннях і па палявых пазіцыях) для ўкрыцця і абароны ў выпадку адступлення.

[Фр. retirade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ретира́да ж., воен., уст.

1. (отступление) рэтыра́да, -ды ж., адступле́нне, -ння ср.;

2. (укрепление) рэтыра́да, -ды ж., умацава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)