рэсу́рсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэсу́рсны рэсу́рсная рэсу́рснае рэсу́рсныя
Р. рэсу́рснага рэсу́рснай
рэсу́рснае		 рэсу́рснага рэсу́рсных
Д. рэсу́рснаму рэсу́рснай рэсу́рснаму рэсу́рсным
В. рэсу́рсны (неадуш.)
рэсу́рснага (адуш.)		 рэсу́рсную рэсу́рснае рэсу́рсныя (неадуш.)
рэсу́рсных (адуш.)
Т. рэсу́рсным рэсу́рснай
рэсу́рснаю		 рэсу́рсным рэсу́рснымі
М. рэсу́рсным рэсу́рснай рэсу́рсным рэсу́рсных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэсу́рс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. мн. Запасы, крыніцы чаго-н.

Харчовыя рэсурсы.

Прыродныя рэсурсы.

Працоўныя рэсурсы (частка насельніцтва краіны, здольная да працы).

2. Сродак, да якога звяртаюцца ў неабходным выпадку (кніжн.).

Выкарыстаць апошні р.

3. Тэхнічныя магчымасці чаго-н. (спец.).

Р. самалёта.

|| прым. рэсу́рсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыро́дна-рэсу́рсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыро́дна-рэсу́рсны прыро́дна-рэсу́рсная прыро́дна-рэсу́рснае прыро́дна-рэсу́рсныя
Р. прыро́дна-рэсу́рснага прыро́дна-рэсу́рснай
прыро́дна-рэсу́рснае		 прыро́дна-рэсу́рснага прыро́дна-рэсу́рсных
Д. прыро́дна-рэсу́рснаму прыро́дна-рэсу́рснай прыро́дна-рэсу́рснаму прыро́дна-рэсу́рсным
В. прыро́дна-рэсу́рсны (неадуш.)
прыро́дна-рэсу́рснага (адуш.)		 прыро́дна-рэсу́рсную прыро́дна-рэсу́рснае прыро́дна-рэсу́рсныя (неадуш.)
прыро́дна-рэсу́рсных (адуш.)
Т. прыро́дна-рэсу́рсным прыро́дна-рэсу́рснай
прыро́дна-рэсу́рснаю		 прыро́дна-рэсу́рсным прыро́дна-рэсу́рснымі
М. прыро́дна-рэсу́рсным прыро́дна-рэсу́рснай прыро́дна-рэсу́рсным прыро́дна-рэсу́рсных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)