рэстара́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэстара́цыя |
рэстара́цыі |
| Р. |
рэстара́цыі |
рэстара́цый |
| Д. |
рэстара́цыі |
рэстара́цыям |
| В. |
рэстара́цыю |
рэстара́цыі |
| Т. |
рэстара́цыяй
рэстара́цыяю |
рэстара́цыямі |
| М. |
рэстара́цыі |
рэстара́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэстара́цыя ж. рестора́ция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэстара́цыя, ‑і, ж.
Уст. Тое, што і рэстаран. Шмат было рэстарацый, кавярань, бараў як у цэнтры, так і па ўсім горадзе. Гарэцкі.
[Фр. restauration.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рестора́ция ж., уст. рэстара́цыя, -цыі ж., рэстара́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)