рэ́пічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́пічны рэ́пічная рэ́пічнае рэ́пічныя
Р. рэ́пічнага рэ́пічнай
рэ́пічнае		 рэ́пічнага рэ́пічных
Д. рэ́пічнаму рэ́пічнай рэ́пічнаму рэ́пічным
В. рэ́пічны рэ́пічную рэ́пічнае рэ́пічныя
Т. рэ́пічным рэ́пічнай
рэ́пічнаю		 рэ́пічным рэ́пічнымі
М. рэ́пічным рэ́пічнай рэ́пічным рэ́пічных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́піца, -ы, ж.

У пазваночных жывёлін: канцавая частка пазваночніка, якая выступае каля хваста.

|| прым. рэ́пічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)