рэпры́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэпры́з рэпры́зы
Р. рэпры́за рэпры́з
Д. рэпры́зу рэпры́зам
В. рэпры́з рэпры́зы
Т. рэпры́зам рэпры́замі
М. рэпры́зе рэпры́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэпры́за ж. и рэпры́з м. репри́за ж., репри́з м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэпры́за, ‑ы, ж. і рэпры́з, ‑а, м.

1. Паўтарэнне якога‑н. раздзела музычнага твора. // Нотны знак гэтага паўтарэння.

2. Кароткі жартоўны нумар, які выконваецца клоунамі або іншымі артыстамі размоўнага жанру ў цырку і на эстрадзе.

[Фр. reprise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпры́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэпры́за рэпры́зы
Р. рэпры́зы рэпры́з
Д. рэпры́зе рэпры́зам
В. рэпры́зу рэпры́зы
Т. рэпры́зай
рэпры́заю		 рэпры́замі
М. рэпры́зе рэпры́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

репри́з м. и репри́за ж., муз. рэпры́з, -за м., рэпры́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)