рэ́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́пны рэ́пная рэ́пнае рэ́пныя
Р. рэ́пнага рэ́пнай
рэ́пнае		 рэ́пнага рэ́пных
Д. рэ́пнаму рэ́пнай рэ́пнаму рэ́пным
В. рэ́пны (неадуш.)
рэ́пнага (адуш.)		 рэ́пную рэ́пнае рэ́пныя (неадуш.)
рэ́пных (адуш.)
Т. рэ́пным рэ́пнай
рэ́пнаю		 рэ́пным рэ́пнымі
М. рэ́пным рэ́пнай рэ́пным рэ́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́пны ре́пный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпы. Рэпнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́па, -ы, ж.

Караняплод з акруглым коранем светла-жоўтага колеру.

Кармавая р.

|| памянш. рэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. рэ́пны, -ая, -ае і рэ́павы, -ая, -ае.

Рэпнае поле.

Рэпавае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ре́пный рэ́пны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)