рэ́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́нтавы рэ́нтавая рэ́нтавае рэ́нтавыя
Р. рэ́нтавага рэ́нтавай
рэ́нтавае		 рэ́нтавага рэ́нтавых
Д. рэ́нтаваму рэ́нтавай рэ́нтаваму рэ́нтавым
В. рэ́нтавы (неадуш.)
рэ́нтавага (адуш.)		 рэ́нтавую рэ́нтавае рэ́нтавыя (неадуш.)
рэ́нтавых (адуш.)
Т. рэ́нтавым рэ́нтавай
рэ́нтаваю		 рэ́нтавым рэ́нтавымі
М. рэ́нтавым рэ́нтавай рэ́нтавым рэ́нтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́нтавы эк., фин. ре́нтный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэнты. Рэнтавы даход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, рэнт і -аў. ж.

Рэгулярны даход у форме працэнтаў (у 3 знач.), які атрымліваецца з капіталу, маёмасці або зямлі.

Зямельная р.

Дыферынцыяльная р.

|| прым. рэ́нтавы, -ая, -ае.

Р. даход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ре́нтный эк., фин. рэ́нтавы;

ре́нтные дохо́ды рэ́нтавыя дахо́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)