рэлі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэлі́н
Р. рэлі́ну
Д. рэлі́ну
В. рэлі́н
Т. рэлі́нам
М. рэлі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэлі́н, -ну м. рели́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэлі́н, ‑у, м.

Гумавы ліставы або рулонны двухслаёвы матэрыял для пакрыцця падлогі; заменнік лінолеуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рели́н рэлі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)