рэлі́ктавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлі́ктавы |
рэлі́ктавая |
рэлі́ктавае |
рэлі́ктавыя |
| Р. |
рэлі́ктавага |
рэлі́ктавай
рэлі́ктавае |
рэлі́ктавага |
рэлі́ктавых |
| Д. |
рэлі́ктаваму |
рэлі́ктавай |
рэлі́ктаваму |
рэлі́ктавым |
| В. |
рэлі́ктавы (неадуш.)
рэлі́ктавага (адуш.) |
рэлі́ктавую |
рэлі́ктавае |
рэлі́ктавыя (неадуш.)
рэлі́ктавых (адуш.) |
| Т. |
рэлі́ктавым |
рэлі́ктавай
рэлі́ктаваю |
рэлі́ктавым |
рэлі́ктавымі |
| М. |
рэлі́ктавым |
рэлі́ктавай |
рэлі́ктавым |
рэлі́ктавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
секво́я, -і, мн. -і, -во́й, ж.
Гіганцкае рэліктавае хваёвае дрэва, якое расце ў Паўночнай Амерыцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Ле́жны ’пахілы’ (Сцяшк. Сл.). Нягледзячы на магчымасць прасл. рэканструкцыі (!!!егьnъ}ь < ležati, legii ±ьnъ]ʼь) і дапушчэнне рэліктавае^ слова, яго фактычная старажытнасць застаецца няяснай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)