рэ́кет

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэ́кет
Р. рэ́кету
Д. рэ́кету
В. рэ́кет
Т. рэ́кетам
М. рэ́кеце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́кет, -у, М -кеце, м. (спец.).

Злачыннае (шляхам пагроз, шантажу) вымаганне ў каго-н. грошай, каштоўнасцей і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́кет, -ту ж. рэ́кет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́кет рэ́кет, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)