рэйхста́г, -а, м.

У Германіі да 1945 г.: назва парламента, а таксама будынак, у якім засядаў гэты парламент.

Член рэйхстага.

Узняць савецкі сцяг над рэйхстагам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэйхста́г

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рэйхста́г
Р. Рэйхста́га
Д. Рэйхста́гу
В. Рэйхста́г
Т. Рэйхста́гам
М. Рэйхста́гу

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэйхста́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэйхста́г
Р. рэйхста́га
Д. рэйхста́гу
В. рэйхста́г
Т. рэйхста́гам
М. рэйхста́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэйхста́г м., ист. рейхста́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэйхста́г, ‑а, м.

Гіст. Назва парламента ў Германіі да 1945 года, а таксама будынак, дзе засядаў гэты парламент.

[Ням. Reichstag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рейхста́г ист. рэйхста́г, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полк, палка, м.

1. Самастойная вайсковая адзінка, якая звычайна ўваходзіць у склад дывізіі або брыгады. Стралковы полк. □ Задача ўзвода, як і ўсяго палка, была — заняць рэйхстаг... Хомчанка. Праходзяць за ротаю рота гвардзейскія нашы палкі. Аўрамчык.

2. перан.; чаго. Вялікая колькасць, мноства. [Камендант:] — За ім [Шэметам], відаць, полк падшыванцаў стаіць. Бажко. Стаяць палкі баравікоў; дрыжыць басок чмяліны. Вялюгін.

•••

Кавалергардскі полк — першы полк гвардзейскай цяжкай кавалерыі, які ахоўваў асоб царскай фаміліі.

У нашым палку прыбыло гл. прыбыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)