рэ́йсавы, -ая, -ае.

1. гл. рэйс.

2. Пра транспартны сродак: які ходзіць па пэўных рэйсах, мае пастаянны маршрут.

Р. аўтобус.

Р. самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́йсавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́йсавы рэ́йсавая рэ́йсавае рэ́йсавыя
Р. рэ́йсавага рэ́йсавай
рэ́йсавае		 рэ́йсавага рэ́йсавых
Д. рэ́йсаваму рэ́йсавай рэ́йсаваму рэ́йсавым
В. рэ́йсавы (неадуш.)
рэ́йсавага (адуш.)		 рэ́йсавую рэ́йсавае рэ́йсавыя (неадуш.)
рэ́йсавых (адуш.)
Т. рэ́йсавым рэ́йсавай
рэ́йсаваю		 рэ́йсавым рэ́йсавымі
М. рэ́йсавым рэ́йсавай рэ́йсавым рэ́йсавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́йсавы ре́йсовый; см. рэйс I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́йсавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэйса; які ходзіць па пэўным маршруце. Гэта быў не звычайны рэйсавы аўтобус, якіх так многа ходзіць цяпер па дарогах Палесся, а тэатральны. В. Вольскі. Дваццаць хвілін лёту, і рэйсавы самалёт, на якім знаходзіўся Павел, прызямліўся ў маскоўскім аэрапорце. Шыцік. Не, сабой Карней быў задаволены! Прыйшоў з арміі — адразу ж уладкаваўся матросам на рэйсавы цеплаход Гомель — Кіеў. Каршукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шлях транспартнага сродку (судна, самалёта, аўтамабіля) па пэўным маршруце.

Аўтобусны р.

Дальнія рэйсы.

|| прым. рэ́йсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ре́йсовый (к рейс​I) рэ́йсавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)