рэ́йкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рэйкі (у 1 знач.). Рэйкавы стык. // Прызначаны для рэек. Рэйкавая сталь. // Зроблены з рэек. Рэйкавая дарога.

2. Які мае адносіны да рэйкі (у 2 знач.), складаецца з рэек. Рэйкавы паркет. Рэйкавы каркас.

•••

Рэйкавая вайна гл. вайна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (уст.).

Да ўвядзення трамвайнага руху: гарадская рэйкавая дарога, па якой хадзілі вагоны на коннай цязе, а таксама вагон такой дарогі.

|| прым. ко́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́йкавы рэ́йкавая рэ́йкавае рэ́йкавыя
Р. рэ́йкавага рэ́йкавай
рэ́йкавае		 рэ́йкавага рэ́йкавых
Д. рэ́йкаваму рэ́йкавай рэ́йкаваму рэ́йкавым
В. рэ́йкавы (неадуш.)
рэ́йкавага (адуш.)		 рэ́йкавую рэ́йкавае рэ́йкавыя (неадуш.)
рэ́йкавых (адуш.)
Т. рэ́йкавым рэ́йкавай
рэ́йкаваю		 рэ́йкавым рэ́йкавымі
М. рэ́йкавым рэ́йкавай рэ́йкавым рэ́йкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́йка², -і, ДМ -йцы, мн. -і, рэ́ек, ж.

1. На чыгуначным пуці: вузкі стальны брус, па якім коцяцца колы цягніка.

Мацаванне рэек да шпал.

2. перан. У некаторых спалучэннях: напрамак, шлях.

Стаць на новыя рэйкі.

На рэйках інтэнсіфікацыі.

◊

На рэйкі чаго, у знач. прыназ. з Р — на які-н. шлях, на пэўны напрамак.

Перавесці вытворчасць на рэйкі аўтаматызацыі.

|| прым. рэ́йкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Рэйкавая дарога (чыгунка). Рэйкавая вайна (у гады Вялікай Айчыннай вайны: дзеянні партызан, якія падрывалі варожыя цягнікі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лава-рэ́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́лава-рэ́йкавы ко́лава-рэ́йкавая ко́лава-рэ́йкавае ко́лава-рэ́йкавыя
Р. ко́лава-рэ́йкавага ко́лава-рэ́йкавай
ко́лава-рэ́йкавае		 ко́лава-рэ́йкавага ко́лава-рэ́йкавых
Д. ко́лава-рэ́йкаваму ко́лава-рэ́йкавай ко́лава-рэ́йкаваму ко́лава-рэ́йкавым
В. ко́лава-рэ́йкавы (неадуш.)
ко́лава-рэ́йкавага (адуш.)		 ко́лава-рэ́йкавую ко́лава-рэ́йкавае ко́лава-рэ́йкавыя (неадуш.)
ко́лава-рэ́йкавых (адуш.)
Т. ко́лава-рэ́йкавым ко́лава-рэ́йкавай
ко́лава-рэ́йкаваю		 ко́лава-рэ́йкавым ко́лава-рэ́йкавымі
М. ко́лава-рэ́йкавым ко́лава-рэ́йкавай ко́лава-рэ́йкавым ко́лава-рэ́йкавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

магні́тна-рэ́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магні́тна-рэ́йкавы магні́тна-рэ́йкавая магні́тна-рэ́йкавае магні́тна-рэ́йкавыя
Р. магні́тна-рэ́йкавага магні́тна-рэ́йкавай
магні́тна-рэ́йкавае		 магні́тна-рэ́йкавага магні́тна-рэ́йкавых
Д. магні́тна-рэ́йкаваму магні́тна-рэ́йкавай магні́тна-рэ́йкаваму магні́тна-рэ́йкавым
В. магні́тна-рэ́йкавы (неадуш.)
магні́тна-рэ́йкавага (адуш.)		 магні́тна-рэ́йкавую магні́тна-рэ́йкавае магні́тна-рэ́йкавыя (неадуш.)
магні́тна-рэ́йкавых (адуш.)
Т. магні́тна-рэ́йкавым магні́тна-рэ́йкавай
магні́тна-рэ́йкаваю		 магні́тна-рэ́йкавым магні́тна-рэ́йкавымі
М. магні́тна-рэ́йкавым магні́тна-рэ́йкавай магні́тна-рэ́йкавым магні́тна-рэ́йкавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чыгу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху цягнікоў.

Пракласці чыгунку.

Рамонт чыгункі.

2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе.

Працаваць дыспетчарам на чыгунцы.

3. Чыгунная печка (разм.).

|| прым. чыгу́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Гарадская рэйкавая дарога, па якой хадзілі вагоны на коннай цязе да з’яўлення трамвая. // Вагон такой дарогі. Праз горад хадзіла так званая конка — вагончыкі па рэйках вазілі коні. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкла́дка ж.

1. в разн. знач. подкла́дка;

паліто́ на шаўко́вай ~дцы — пальто́ на шёлковой подкла́дке;

рэ́йкавая п. — ре́льсовая подкла́дка;

2. перен. (скрытая причина) подкла́дка, подоплёка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подкла́дка

1. портн. падкла́дка, -кі ж.; падшэ́ўка, -кі ж.; разг. падбі́ўка, -кі ж.;

подкла́дка пальто́ падкла́дка (падшэ́ўка, падбі́ўка) паліто́;

2. прям., перен. падкла́дка, -кі ж.;

ре́льсовая подкла́дка рэ́йкавая падкла́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)