рэ́згінны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́згінны рэ́згінная рэ́згіннае рэ́згінныя
Р. рэ́згіннага рэ́згіннай
рэ́згіннае		 рэ́згіннага рэ́згінных
Д. рэ́згіннаму рэ́згіннай рэ́згіннаму рэ́згінным
В. рэ́згінны рэ́згінную рэ́згіннае рэ́згінныя
Т. рэ́згінным рэ́згіннай
рэ́згіннаю		 рэ́згінным рэ́згіннымі
М. рэ́згінным рэ́згіннай рэ́згінным рэ́згінных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́згіны, -гін.

Прыстасаванне з вяровачнай сеткі, нацягнутай на сагнутыя драўляныя дужкі, у якім носяць сена, салому.

|| прым. рэ́згінны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)