рэ́залка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэ́залка
Р. рэ́залкі
Д. рэ́залцы
В. рэ́залку
Т. рэ́залкай
рэ́залкаю
М. рэ́залцы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́залка ж., разг. ре́залка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́залка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Інструмент для рэзання чаго‑н. Рэзалка для буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ре́залка спец. рэ́залка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)