рэе́стравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэе́стравы рэе́стравая рэе́стравае рэе́стравыя
Р. рэе́стравага рэе́стравай
рэе́стравае		 рэе́стравага рэе́стравых
Д. рэе́страваму рэе́стравай рэе́страваму рэе́стравым
В. рэе́стравы (неадуш.)
рэе́стравага (адуш.)		 рэе́стравую рэе́стравае рэе́стравыя (неадуш.)
рэе́стравых (адуш.)
Т. рэе́стравым рэе́стравай
рэе́страваю		 рэе́стравым рэе́стравымі
М. рэе́стравым рэе́стравай рэе́стравым рэе́стравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэе́стравы рее́стровый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэе́стравы, ‑ая, ‑ае.

Унесены ў спіс, кнігу; зарэгістраваны. Рэестравае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэе́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вопіс, пісьмовы пералік.

Дзяржаўны суднавы р.

|| прым. рэе́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рее́стровый рэе́стравы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ле́йстры ’рэестр’ (Мядзв.), ’запісная кніга гандляра з даўгамі’ (Шат.), ст.-бел. лейстръ і інш. гл. Булыка, Запазыч., 277. Укр. лейстер ’рэестр’, лейстровик ’рэестравы казак’. Запазычана з польск. rejestr, rejestry, якое з с.-лац. regestrurtK < лац. regestum ’запісанае’ (Фасмер, 2, 460; Шат. 146). Пачатковае л‑ у выніку распадабнення р — р. Гл. таксама рэестр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)