рэду́ктарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэду́ктарны |
рэду́ктарная |
рэду́ктарнае |
рэду́ктарныя |
| Р. |
рэду́ктарнага |
рэду́ктарнай
рэду́ктарнае |
рэду́ктарнага |
рэду́ктарных |
| Д. |
рэду́ктарнаму |
рэду́ктарнай |
рэду́ктарнаму |
рэду́ктарным |
| В. |
рэду́ктарны (неадуш.)
рэду́ктарнага (адуш.) |
рэду́ктарную |
рэду́ктарнае |
рэду́ктарныя (неадуш.)
рэду́ктарных (адуш.) |
| Т. |
рэду́ктарным |
рэду́ктарнай
рэду́ктарнаю |
рэду́ктарным |
рэду́ктарнымі |
| М. |
рэду́ктарным |
рэду́ктарнай |
рэду́ктарным |
рэду́ктарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэду́ктарны спец. реду́кторный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэду́ктарны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэдуктара, прызначаны для вырабу рэдуктараў. Рэдуктарны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
реду́кторный рэду́ктарны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)