рэгістра́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэгістра́тарка рэгістра́таркі
Р. рэгістра́таркі рэгістра́тарак
Д. рэгістра́тарцы рэгістра́таркам
В. рэгістра́тарку рэгістра́тарак
Т. рэгістра́таркай
рэгістра́таркаю		 рэгістра́таркамі
М. рэгістра́тарцы рэгістра́тарках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэгістра́тарка ж., разг. регистра́торша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэгістра́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да рэгістратар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгістра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая праводзіць рэгістрацыю каго-, чаго-н.

Р. карэспандэнцыі.

|| ж. рэгістра́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.). і прым. рэгістра́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

регистра́торша разг. рэгістра́тарка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)