рэ́гі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́гі |
рэ́гі |
| Р. |
рэ́гі |
рэ́гі |
| Д. |
рэ́гі |
рэ́гі |
| В. |
рэ́гі |
рэ́гі |
| Т. |
рэ́гі |
рэ́гі |
| М. |
рэ́гі |
рэ́гі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Рэ́гі 1 мн. ’маленькі ручаёк, які сцякае па чым-небудзь’ (Янк. Мат.). Гл. рага.
Рэ́гі 2 мн. л. ’рогат’ (Стан.). Бязафікснае ўтварэнне ад рэгаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэ́гі-прагра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́гі-прагра́ма |
рэ́гі-прагра́мы |
| Р. |
рэ́гі-прагра́мы |
рэ́гі-прагра́м |
| Д. |
рэ́гі-прагра́ме |
рэ́гі-прагра́мам |
| В. |
рэ́гі-прагра́му |
рэ́гі-прагра́мы |
| Т. |
рэ́гі-прагра́май
рэ́гі-прагра́маю |
рэ́гі-прагра́мамі |
| М. |
рэ́гі-прагра́ме |
рэ́гі-прагра́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)