рэ́генцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́генцкі рэ́генцкая рэ́генцкае рэ́генцкія
Р. рэ́генцкага рэ́генцкай
рэ́генцкае		 рэ́генцкага рэ́генцкіх
Д. рэ́генцкаму рэ́генцкай рэ́генцкаму рэ́генцкім
В. рэ́генцкі (неадуш.)
рэ́генцкага (адуш.)		 рэ́генцкую рэ́генцкае рэ́генцкія (неадуш.)
рэ́генцкіх (адуш.)
Т. рэ́генцкім рэ́генцкай
рэ́генцкаю		 рэ́генцкім рэ́генцкімі
М. рэ́генцкім рэ́генцкай рэ́генцкім рэ́генцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́генцкі ре́гентский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́генцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгента, належыць яму. Рэгенцкія рэгаліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́гент, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Часовы правіцель манархічнай дзяржавы.

2. Дырыжор хору, пераважна царкоўнага.

|| ж. рэ́гентка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

|| прым. рэ́генцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ре́гентский рэ́генцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)