рэгбі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца рэгбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгбі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэгбі́ст рэгбі́сты
Р. рэгбі́ста рэгбі́стаў
Д. рэгбі́сту рэгбі́стам
В. рэгбі́ста рэгбі́стаў
Т. рэгбі́стам рэгбі́стамі
М. рэгбі́сце рэгбі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэгбі́ст м. регби́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэгбі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ігрок у рэгбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

регби́ст рэгбі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)