рэ́гбі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. рэ́гбі рэ́гбі
Р. рэ́гбі рэ́гбі
Д. рэ́гбі рэ́гбі
В. рэ́гбі рэ́гбі
Т. рэ́гбі рэ́гбі
М. рэ́гбі рэ́гбі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́гбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня, якая заключаецца ў тым, што ігракі стараюцца закінуць вялікі авальны мяч у вароты саперніка або ўбегчы туды з мячом, а таксама адпаведны від спорту.

|| прым. рэгбі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́гбі нескл., ср., спорт. ре́гби

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́гбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня з мячом авальнай формы; разнавіднасць футболу.

[Англ. rugby.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́гбі-клу́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́гбі-клу́б рэ́гбі-клу́бы
Р. рэ́гбі-клу́ба рэ́гбі-клу́баў
Д. рэ́гбі-клу́бу рэ́гбі-клу́бам
В. рэ́гбі-клу́б рэ́гбі-клу́бы
Т. рэ́гбі-клу́бам рэ́гбі-клу́бамі
М. рэ́гбі-клу́бе рэ́гбі-клу́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэгбі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца рэгбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгбі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгбі. Рэгбійны чэмпіянат. // Які прызначаны, служыць для гульні ў рэгбі. Рэгбійнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ре́гби спорт. рэ́гбі нескл., ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэгбі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ігрок у рэгбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)