рэві́зія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэві́зія |
рэві́зіі |
| Р. |
рэві́зіі |
рэві́зій |
| Д. |
рэві́зіі |
рэві́зіям |
| В. |
рэві́зію |
рэві́зіі |
| Т. |
рэві́зіяй рэві́зіяю |
рэві́зіямі |
| М. |
рэві́зіі |
рэві́зіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэвізі́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэвізіі (у 1 знач.); прызначаны для правядзення рэвізіі. Рэвізійная камісія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прарэвізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.
Падвергнуць рэвізіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэві́зскі, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да рэвізіі (у 3 знач.); вызначаны, устаноўлены ў выніку рэвізіі (у 3 знач.). Рэвізскі спіс. Рэвізская душа.
•••
Рэвізская сказка (гіст.) гл. сказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэвізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак.
1. каго-што. Зрабіць (рабіць) рэвізію (у 1 знач.) каго-, чаго-н.
Р. магазін.
2. што. Падвергнуць (падвяргаць) рэвізіі (у 2 знач.; кніжн.).
Р. чые-н. погляды, вучэнне.
|| зак. таксама абрэвізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэвізіяні́зм, ‑у, м.
Варожая марксізму ідэйна-палітычная плынь, якая заключаецца ў рэвізіі, пераглядзе або скажэнні асноўных палажэнняў марксізма і падмене іх ненавуковымі тэорыямі, накіраванымі супраць сацыялістычнай рэвалюцыі і дыктатуры пралетарыяту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэвізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
1. Зрабіць (рабіць) рэвізію (у 1 знач.). Рэвізаваць магазін. □ — Стоп! — скамандаваў маёр. — Склад рэвізаваць будзем, нешта тут не зусім. «Звязда».
2. Падвергнуць (падвяргаць) рэвізіі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ска́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.
Гіст. Спіс, рэестр. Малым быўшы, сляпых вадзіў: А падросшы і сам брадзіў; Не прыпісаны да сказкі, І так жыву з божай ласкі. Багушэвіч.
•••
Рэвізская сказка (гіст.) — спіс асоб, якія падлягалі абкладанню падушным падаткам (складаўся пры рэвізіі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)