рэві́зскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да рэвізіі (у 3 знач.); вызначаны, устаноўлены ў выніку рэвізіі (у 3 знач.). Рэвізскі спіс. Рэвізская душа.

•••

Рэвізская сказка (гіст.) гл. сказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэві́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэві́зскі рэві́зская рэві́зскае рэві́зскія
Р. рэві́зскага рэві́зскай
рэві́зскае		 рэві́зскага рэві́зскіх
Д. рэві́зскаму рэві́зскай рэві́зскаму рэві́зскім
В. рэві́зскі (неадуш.)
рэві́зскага (адуш.)		 рэві́зскую рэві́зскае рэві́зскія (неадуш.)
рэві́зскіх (адуш.)
Т. рэві́зскім рэві́зскай
рэві́зскаю		 рэві́зскім рэві́зскімі
М. рэві́зскім рэві́зскай рэві́зскім рэві́зскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ска́зка ж., ист. (список, реестр) ска́зка;

○ рэві́зская с. — реви́зская ска́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Гіст. Спіс, рэестр. Малым быўшы, сляпых вадзіў: А падросшы і сам брадзіў; Не прыпісаны да сказкі, І так жыву з божай ласкі. Багушэвіч.

•••

Рэвізская сказка (гіст.) — спіс асоб, якія падлягалі абкладанню падушным падаткам (складаўся пры рэвізіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́зка

1. ка́зка, -кі ж.;

2. перен. ка́зка, -кі ж., ба́йка, -кі ж.;

всё э́то ска́зки усё гэ́та ка́зкі (ба́йкі);

3. (список, реестр) ист. ска́зка, -кі ж.;

реви́зская ска́зка ист. рэві́зская ска́зка;

◊

ска́зка про бе́лого бычка́ шутл. ка́зка пра бе́лага бычка́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)