рэва́ншны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэва́ншны |
рэва́ншная |
рэва́ншнае |
рэва́ншныя |
| Р. |
рэва́ншнага |
рэва́ншнай рэва́ншнае |
рэва́ншнага |
рэва́ншных |
| Д. |
рэва́ншнаму |
рэва́ншнай |
рэва́ншнаму |
рэва́ншным |
| В. |
рэва́ншны (неадуш.) рэва́ншнага (адуш.) |
рэва́ншную |
рэва́ншнае |
рэва́ншныя (неадуш.) рэва́ншных (адуш.) |
| Т. |
рэва́ншным |
рэва́ншнай рэва́ншнаю |
рэва́ншным |
рэва́ншнымі |
| М. |
рэва́ншным |
рэва́ншнай |
рэва́ншным |
рэва́ншных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэва́ншны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэваншу. Рэваншная схватка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэва́нш, -у, м.
Адплата за паражэнне (у вайне, у гульні).
Узяць р.
Матч-р.
|| прым. рэва́ншны, -ая, -ае (кніжн.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)