Verbum

дарэвалюцы́йны, -ая, -ае.

Той, які быў да рэвалюцыі.

Д. перыяд.

дакастры́чніцкі, -ая, -ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў Кастрычніцкай рэвалюцыі.

Д. перыяд.

марселье́за, -ы, ж.

Песня часоў Французскай буржуазнай рэвалюцыі, якая стала нацыянальным гімнам Францыі.

дырэкто́рыя, -і, ж. (гіст.).

Кіруючы орган у Францыі ў час Французскай буржуазнай рэвалюцыі 1795—1799 гг.

бо́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Выхавацелька малых дзяцей (звычайна іншаземка) у багатых сем’ях да рэвалюцыі.

контррэвалю́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Барацьба праціўнікаў рэвалюцыі супраць дзейнасці рэвалюцыйных улад.

|| прым. контррэвалюцы́йны, -ая, -ае.

дзяся́цкі, -ага, мн. -ія, -іх, м.

Да рэвалюцыі: выбарная асоба з сялян, якая выконвала паліцэйскія абавязкі; памочнік соцкага.

рэвалюцы́йны, -ая, -ае.

1. гл. рэвалюцыя.

2. Які выражае ідэі рэвалюцыі, накіраваны на ажыццяўленне рэвалюцыі.

Рэвалюцыйная барацьба.

Р. рух.

3. Устаноўлены рэвалюцыяй, які замацоўвае яе дасягненні.

Р. ўрад.

Рэвалюцыйная законнасць.

4. Які ўносіць рэвалюцыю (у 2 знач.) у якую-н. галіну жыцця.

Рэвалюцыйныя пераўтварэнні ў тэхніцы.

|| наз. рэвалюцы́йнасць, -і, ж. (да 4 знач.).