рэвалю́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэвалю́цыя рэвалю́цыі
Р. рэвалю́цыі рэвалю́цый
Д. рэвалю́цыі рэвалю́цыям
В. рэвалю́цыю рэвалю́цыі
Т. рэвалю́цыяй
рэвалю́цыяю		 рэвалю́цыямі
М. рэвалю́цыі рэвалю́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэвалю́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Карэнны пераварот у жыцці грамадства, які прыводзіць да ліквідацыі старога грамадскага і палітычнага ладу і да перадачы ўлады ў рукі іншага класа.

Буржуазная р. (якая звяргае буржуазны лад і ўстанаўлівае ўладу перадавога класа). Кастрычніцкая р. 1917 г.

2. Карэнны пераварот, рэзкі скачкападобны пераход ад аднаго якаснага стану да другога.

Навукова-тэхнічная р.

|| прым. рэвалюцы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Р. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэвалю́цыя ж. револю́ция;

культу́рная р. — культу́рная револю́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэвалю́цыя, ‑і, ж.

1. Карэнны пераварот у жыцці грамадства, які заключаецца ў насільным звяржэнні старога грамадскага ладу і ўстанаўленні новага, прагрэсіўнага грамадскага ладу. Буржуазная рэвалюцыя. Вялікая Кастрычніцкая сацыялістычная рэвалюцыя.

2. Карэнны пераварот, карэнныя змены ў якой‑н. галіне (навуцы, тэхніцы, мастацтве), якія прыводзяць да абнаўлення, удасканалення чаго‑н. Культурная рэвалюцыя. Тэхнічная рэвалюцыя. □ Аўтаматы сістэмы Чарвені для набіўкі запалкавых карабкоў зрабілі цэлую рэвалюцыю на камбінаце. «Беларусь».

[Ад лац. revolutio — пераварот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

револю́ция рэвалю́цыя, -цыі ж.;

культу́рная револю́ция культу́рная рэвалю́цыя;

револю́ция в те́хнике рэвалю́цыя ў тэ́хніцы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́таўскі февра́льский;

Лю́таўская рэвалю́цыя — ист. Февра́льская револю́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кастры́чнік, -а, м.

1. Дзясяты месяц каляндарнага года.

2. (з вялікай літары). Рэвалюцыя 1917 года, а таксама яе гадавіна 7 лістапада (25 кастрычніка па старым стылі).

Свята Кастрычніка.

|| прым. кастры́чніцкі, -ая, -ае.

Кастрычніцкія святы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

НТР (нау́чно-техни́ческая револю́ция) НТР (навуко́ва-тэхні́чная рэвалю́цыя).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пермане́нтны, ‑ая, ‑ае.

Бесперапынны, пастаянны. Перманентная рэвалюцыя.

[Лац. permanens, permanentis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

октя́брьский​I кастры́чніцкі;

Вели́кая Октя́брьская социалисти́ческая револю́ция Вялі́кая Кастры́чніцкая сацыялісты́чная рэвалю́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)