рэаге́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэаге́нт |
рэаге́нты |
| Р. |
рэаге́нту |
рэаге́нтаў |
| Д. |
рэаге́нту |
рэаге́нтам |
| В. |
рэаге́нт |
рэаге́нты |
| Т. |
рэаге́нтам |
рэаге́нтамі |
| М. |
рэаге́нце |
рэаге́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэаге́нт, -ту м., хим. реаге́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэаге́нт, ‑у, М ‑нце, м.
Тое, што і рэактыў.
[Ад лац. re — проці і agens, agentis — які дзейнічае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
реаге́нт хим. рэаге́нт, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)