рышэлье́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. рышэлье́ рышэлье́
Р. рышэлье́ рышэлье́
Д. рышэлье́ рышэлье́
В. рышэлье́ рышэлье́
Т. рышэлье́ рышэлье́
М. рышэлье́ рышэлье́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рышэлье́.

1. нескл., н. Ажурная вышыўка з абкіданым контурам малюнка.

Салфетка з р.

2. нязм. Пра ажурную вышыўку з такім контурам.

Вышыўка р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рышэлье́ нескл., ср. ришелье́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рышэлье́, нескл., н.

Ажурная вышыўка, у якой край малюнка абкіданы пяцельным швом, а прасветы запоўнены рашотчатымі злучэннямі.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рышэлье́ ’ажурная вышыўка’ (ТСБМ), рышылье́ ’від вышыўкі’ (Сцяшк.). З франц. Richelieu — імя кардынала.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ришелье́ рышэлье́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)