рыча́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рыча́жны |
рыча́жная |
рыча́жнае |
рыча́жныя |
| Р. |
рыча́жнага |
рыча́жнай рыча́жнае |
рыча́жнага |
рыча́жных |
| Д. |
рыча́жнаму |
рыча́жнай |
рыча́жнаму |
рыча́жным |
| В. |
рыча́жны (неадуш.) рыча́жнага (адуш.) |
рыча́жную |
рыча́жнае |
рыча́жныя (неадуш.) рыча́жных (адуш.) |
| Т. |
рыча́жным |
рыча́жнай рыча́жнаю |
рыча́жным |
рыча́жнымі |
| М. |
рыча́жным |
рыча́жнай |
рыча́жным |
рыча́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рыча́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рычага (у 1 знач.); такі, галоўнай часткай якога з’яўляецца рычаг. Рычажная сістэма. Рычажны механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыча́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Устройства, якое мае пункт апоры і служыць для ўраўнаважвання болынай сілы пры дапамозе меншай, а таксама для выканання якой-н. работы.
Падважыць груз рычагом.
Р. скорасці.
Рычагі кіравання (таксама перан.).
2. перан. Сродак, якім можна паўздзейнічаць на каго-, што-н., прывесці каго-, што-н. у рух.
Пісьменнасць — р. культуры.
|| памянш. рычажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м. (да 1 знач.).
|| прым. рыча́жны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Р. механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кале́нна-рыча́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кале́нна-рыча́жны |
кале́нна-рыча́жная |
кале́нна-рыча́жнае |
кале́нна-рыча́жныя |
| Р. |
кале́нна-рыча́жнага |
кале́нна-рыча́жнай кале́нна-рыча́жнае |
кале́нна-рыча́жнага |
кале́нна-рыча́жных |
| Д. |
кале́нна-рыча́жнаму |
кале́нна-рыча́жнай |
кале́нна-рыча́жнаму |
кале́нна-рыча́жным |
| В. |
кале́нна-рыча́жны (неадуш.) кале́нна-рыча́жнага (адуш.) |
кале́нна-рыча́жную |
кале́нна-рыча́жнае |
кале́нна-рыча́жныя (неадуш.) кале́нна-рыча́жных (адуш.) |
| Т. |
кале́нна-рыча́жным |
кале́нна-рыча́жнай кале́нна-рыча́жнаю |
кале́нна-рыча́жным |
кале́нна-рыча́жнымі |
| М. |
кале́нна-рыча́жным |
кале́нна-рыча́жнай |
кале́нна-рыча́жным |
кале́нна-рыча́жных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крывашы́пна-рыча́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крывашы́пна-рыча́жны |
крывашы́пна-рыча́жная |
крывашы́пна-рыча́жнае |
крывашы́пна-рыча́жныя |
| Р. |
крывашы́пна-рыча́жнага |
крывашы́пна-рыча́жнай крывашы́пна-рыча́жнае |
крывашы́пна-рыча́жнага |
крывашы́пна-рыча́жных |
| Д. |
крывашы́пна-рыча́жнаму |
крывашы́пна-рыча́жнай |
крывашы́пна-рыча́жнаму |
крывашы́пна-рыча́жным |
| В. |
крывашы́пна-рыча́жны (неадуш.) крывашы́пна-рыча́жнага (адуш.) |
крывашы́пна-рыча́жную |
крывашы́пна-рыча́жнае |
крывашы́пна-рыча́жныя (неадуш.) крывашы́пна-рыча́жных (адуш.) |
| Т. |
крывашы́пна-рыча́жным |
крывашы́пна-рыча́жнай крывашы́пна-рыча́жнаю |
крывашы́пна-рыча́жным |
крывашы́пна-рыча́жнымі |
| М. |
крывашы́пна-рыча́жным |
крывашы́пна-рыча́жнай |
крывашы́пна-рыча́жным |
крывашы́пна-рыча́жных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мініме́тр, ‑а, м.
Спец. Рычажны стрэлачнік прыбор для вымярэння кантактным метадам лінейных размераў вырабаў з хібнасцю да 1 мікраметра.
[Ад лац. minimus — найменшы і metréō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)