Verbum

анлайнавы слоўнік

рыфмава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́ецца; незак.

Утвараць рыфму.

Гэтыя словы рыфмуюцца паміж сабой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыфмава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыфмава́цца несов., возвр., страд. рифмова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыфмава́цца, ‑муецца; незак.

1. Быць сугучным, уяўляць сабой рыфму. У кожным шасцірадкоўі першыя два радкі рыфмуюцца сумежна, а наступныя чатыры — перакрыжавана. У. Калеснік.

2. Зал. да рыфмаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рифмова́ться возвр., страд. рыфмава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыфмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак.

1. Разм. Тое, што і рыфмавацца (у 1 знач.).

2. што. Падбіраць словы, радкі для атрымання рыфмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыфмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і рыфмавацца (спец.).

2. што. Падбіраць (словы) для атрымання рыфмы.

|| зак. зрыфмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны (да 2 знач.).

|| наз. рыфмава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)