ры́фавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́фавы ры́фавая ры́фавае ры́фавыя
Р. ры́фавага ры́фавай
ры́фавае		 ры́фавага ры́фавых
Д. ры́фаваму ры́фавай ры́фаваму ры́фавым
В. ры́фавы (неадуш.)
ры́фавага (адуш.)		 ры́фавую ры́фавае ры́фавыя (неадуш.)
ры́фавых (адуш.)
Т. ры́фавым ры́фавай
ры́фаваю		 ры́фавым ры́фавымі
М. ры́фавым ры́фавай ры́фавым ры́фавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́фавы I ри́фовый; см. рыф I

ры́фавы II мор. ри́фовый; см. рыф II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́фавы ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыфа ​1. Рыфавыя адкладанні.

ры́фавы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыфа ​2. Рыфавы вузел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыф¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шэраг падводных або выступаючых з вады скалістых узвышэнняў марскога дна.

Каралавыя рыфы.

|| прым. ры́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыф², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адтуліна або пятля на парусе, у якія прасоўваецца завязка для сцягвання яго.

Брыць рыфы (змяншаць плошчу паруса пры моцным ветры).

|| прым. ры́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ри́фовый​II мор. ры́фавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ри́фовый​I геол. ры́фавы;

ри́фовые отложе́ния ры́фавыя адкла́ды (адклада́нні).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)