рытуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рытуа́льны рытуа́льная рытуа́льнае рытуа́льныя
Р. рытуа́льнага рытуа́льнай
рытуа́льнае		 рытуа́льнага рытуа́льных
Д. рытуа́льнаму рытуа́льнай рытуа́льнаму рытуа́льным
В. рытуа́льны (неадуш.)
рытуа́льнага (адуш.)		 рытуа́льную рытуа́льнае рытуа́льныя (неадуш.)
рытуа́льных (адуш.)
Т. рытуа́льным рытуа́льнай
рытуа́льнаю		 рытуа́льным рытуа́льнымі
М. рытуа́льным рытуа́льнай рытуа́льным рытуа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рытуа́льны ритуа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рытуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рытуалу; звязаны з выкананнем рытуалу. Рытуальнае адзенне. Рытуальнае забойства. □ Відаць, у глыбокай старажытнасці моманту запальвання купальскага агню надавалася асабліва важнае рытуальнае значэнне. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рытуа́л, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Парадак абрадавых дзеянняў.

Р. пахавання.

2. Тое, што і цырымонія.

Воінскія рытуалы.

|| прым. рытуа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магі́чна-рытуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магі́чна-рытуа́льны магі́чна-рытуа́льная магі́чна-рытуа́льнае магі́чна-рытуа́льныя
Р. магі́чна-рытуа́льнага магі́чна-рытуа́льнай
магі́чна-рытуа́льнае		 магі́чна-рытуа́льнага магі́чна-рытуа́льных
Д. магі́чна-рытуа́льнаму магі́чна-рытуа́льнай магі́чна-рытуа́льнаму магі́чна-рытуа́льным
В. магі́чна-рытуа́льны (неадуш.)
магі́чна-рытуа́льнага (адуш.)		 магі́чна-рытуа́льную магі́чна-рытуа́льнае магі́чна-рытуа́льныя (неадуш.)
магі́чна-рытуа́льных (адуш.)
Т. магі́чна-рытуа́льным магі́чна-рытуа́льнай
магі́чна-рытуа́льнаю		 магі́чна-рытуа́льным магі́чна-рытуа́льнымі
М. магі́чна-рытуа́льным магі́чна-рытуа́льнай магі́чна-рытуа́льным магі́чна-рытуа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абра́дава-рытуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́дава-рытуа́льны абра́дава-рытуа́льная абра́дава-рытуа́льнае абра́дава-рытуа́льныя
Р. абра́дава-рытуа́льнага абра́дава-рытуа́льнай
абра́дава-рытуа́льнае		 абра́дава-рытуа́льнага абра́дава-рытуа́льных
Д. абра́дава-рытуа́льнаму абра́дава-рытуа́льнай абра́дава-рытуа́льнаму абра́дава-рытуа́льным
В. абра́дава-рытуа́льны (неадуш.)
абра́дава-рытуа́льнага (адуш.)		 абра́дава-рытуа́льную абра́дава-рытуа́льнае абра́дава-рытуа́льныя (неадуш.)
абра́дава-рытуа́льных (адуш.)
Т. абра́дава-рытуа́льным абра́дава-рытуа́льнай
абра́дава-рытуа́льнаю		 абра́дава-рытуа́льным абра́дава-рытуа́льнымі
М. абра́дава-рытуа́льным абра́дава-рытуа́льнай абра́дава-рытуа́льным абра́дава-рытуа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сакра́льна-рытуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сакра́льна-рытуа́льны сакра́льна-рытуа́льная сакра́льна-рытуа́льнае сакра́льна-рытуа́льныя
Р. сакра́льна-рытуа́льнага сакра́льна-рытуа́льнай
сакра́льна-рытуа́льнае		 сакра́льна-рытуа́льнага сакра́льна-рытуа́льных
Д. сакра́льна-рытуа́льнаму сакра́льна-рытуа́льнай сакра́льна-рытуа́льнаму сакра́льна-рытуа́льным
В. сакра́льна-рытуа́льны (неадуш.)
сакра́льна-рытуа́льнага (адуш.)		 сакра́льна-рытуа́льную сакра́льна-рытуа́льнае сакра́льна-рытуа́льныя (неадуш.)
сакра́льна-рытуа́льных (адуш.)
Т. сакра́льна-рытуа́льным сакра́льна-рытуа́льнай
сакра́льна-рытуа́льнаю		 сакра́льна-рытуа́льным сакра́льна-рытуа́льнымі
М. сакра́льна-рытуа́льным сакра́льна-рытуа́льнай сакра́льна-рытуа́льным сакра́льна-рытуа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ритуа́льный книжн. рытуа́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакрамента́льны, -ая, -ае (кніжн.)

1. Звязаны з рэлігійным абрадам, рытуальны.

Сакраментальныя словы (таксама перан.: якія гучаць, як заклінанні).

2. перан. Які замацаваўся ў традыцыі, стаў звычайным.

|| наз. сакрамента́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмыва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмываць — абмыць.

2. Рытуальны абрад. Свяшчэннае абмыванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)