рыса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Пародзісты, рысісты конь.

Памчаць на рысаку.

Арлоўскія рысакі.

|| прым. рыса́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыса́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыса́к рысакі́
Р. рысака́ рысако́ў
Д. рысаку́ рысака́м
В. рысака́ рысако́ў
Т. рысако́м рысака́мі
М. рысаку́ рысака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рыса́к, -ка́ м. рыса́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыса́к рыса́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыса́к, ‑а, м.

Пародзісты рысісты конь. Алесь успомніў, як у маленстве любіў сесці на добрага рысака ды прамчаць наўскач па сяле, усім людзям на дзіва. Ваданосаў. У тых нейкія цяжкавозы, а ў нашых вараныя рысакі, адзін у адзін, ногі, што вытачаныя, і ўся конская постаць аж спружыніць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рыса́к ’пародзісты конь’ (ТСБМ), рысакомі ’рыссю’ (Сцяшк.), рысако́м ’рыссю’ (Янк. 1). Няясна. Магчыма, ад ры́скаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́скі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ры́скі
Р. Ры́сак
Ры́скаў
Д. Ры́скам
В. Ры́скі
Т. Ры́скамі
М. Ры́сках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ры́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́ска ры́скі
Р. ры́скі ры́сак
Д. ры́сцы ры́скам
В. ры́ску ры́скі
Т. ры́скай
ры́скаю		 ры́скамі
М. ры́сцы ры́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пункці́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Лінія, якая ўтвараецца з кропак, кароткіх рысак.

|| прым. пункці́рны, -ая, -ае.

Пункцірнае акрэсленне сітуацыі (перан.: у агульных рысах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іпадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяльна падрыхтаванае месца для коннаспартыўных спаборніцтваў, а таксама для трэніроўкі коней.

|| прым. іпадро́мны, -ая, -ае і іпадро́маўскі, -ая, -ае (разм.).

Іпадромная дарожка.

Іпадромаўскі рысак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)